چکیده: چکیده رودخانه کارون طولانی‌ترین رودخانه‌ی ایران است که به خلیج فارس ریخته می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوامل و چالش‌های تاثیرگذار بر کیفیت منابع آب رودخانه کارون، شاخه‌ها و مسیل‌های شور طبیعی هستند. شاخه‌های شور کننده طبیعی مسیر کارون شامل: شوراندیکا، شور لالی، شور بند قیر و دشت بزرگ می‌باشند. سد گتوند علیا بزرگترین سد سنگ‌ریزه‌ای کشور و آخرین سد بر روی رودخانه کارون در شمال استان خوزستان می‌باشد. وجود سازندهای نمکی گچساران در دریاچه این سد موجب شده که شوری آب ورودی به دریاچه افزایش یابد. گزارش‌های متعددی در خصوص نقش سد گتوند در شور شدن آب رودخانه کارون ارائه شده است. حال آن که برخی از کارشناسان معتقدند که علت شوری رودخانه کارون عمدتاً به منابع آلاینده دیگری مربوط می‌شود. به‌ منظور تعیین کیفیت آب، تعداد 17 ایستگاه شامل 5 ایستگاه در بالادست و 12 ایستگاه در پایین دست سد برای نمونه‎برداری انتخاب شد. نتایج حاصل از آنالیز نمونه‌ها نشان داد که کیفیت آب خروجی از سد گتوند در گروه C1S1 قرار گرفته و برای مصارف کشاورزی بسیار مناسب است.مقایسه هیدروژئوشیمیایی آب خروجی از دریاچه سد گتوند با آبهای زیرزمینی دشت های مجاور رودخانه کارون بیانگر این است که کیفیت آب خروجی از دریاچه سد در مقایسه با کیفیت آب دشت های مجاور (به ویژه دشت میان آب شوشتر و دشت اهواز شمالی) به طور قابل توجهی بهتر است. مقایسه کیفیت آب خروجی از دریاچه سد با آب کارون در محدوده شمال اهواز بیانگر افزایش بیش از دو برابری شوری آب رودخانه است که دلیل آن ورودی شاخه های با شوری بالاتر (مانند شاخه دشت بزرگ) و آب های زیرزمینی با شوری نسبی بالاتر به رودخانه کارون می باشد.