چکیده: تخلیه الکتریکی و پلاسمای ناشی از آن می‎تواند به روش‎های مختلف به عنوان ابزاری برای سنجش سرعت هوا یا به طور کلی به عنوان سنسوری برای جریان سنجی به کار رود. بدین منظور یون‌های آزاد شده از یک تخلیه الکتریکی پالسی در مسیر جریان سیال رها شده و سوار بر سیال به حرکت خود ادامه می‎دهند تا در پائین دست ردیابی شوند که در این حالت با اندازه‎گیری زمان پرواز یون‌ها، سرعت سیال اندازه‎گیری می‎شود. سه عنصر اصلی برای بررسی تجربی این پدیده عبارتند از یک تخلیه الکتریکی کرونا که به عنوان منبع یون عمل می‎کند، یک مدار الکترونیکی که نقش آشکار ساز را بر عهده دارد و نهایتا یک جریان سیال آرام و پایدار و قابل کنترل که با استفاده از یک تونل باد دست‌‌ساز فراهم شده است. نتایج حاصل از آزمایشات، وجود تناسب بین سرعت سیال و زمان پرواز یون‌ها را نشان می‎دهد و فرض اصلی را تائید می‌کند. با اینحال سرعت اندازه‎گیری شده، کسری از سرعت سیال است که علت این مساله با شبیه سازی روشن شده است. داده‎های حاصل از شبیه سازی نشان می‎دهند که با توجه به چیدمان به کار رفته و نصب منبع یون بر دیواره تونل باد، اثرات لایه مرزی سیال روی دیواره می‎تواند به نحوی حرکت یون‌ها را به تاخیر انداخته و مانع از همراهی یون‌های آزاد شده با سیال زمینه شود.