چکیده: در این پژوهش، سه سیکل تبرید شامل سیکل جذبی، سیکل تراکمی-جذبی و ترکیبی از سیکل جذبی و پمپ حرارتی به‌منظور تولید هم‌زمان سرما، گرما و آب شیرین مورد بررسی قرار گرفته است. این سیستم‌ها با استفاده از انرژی خورشیدی و نانوسیال اکسید مس در آب به‌عنوان منبع انرژی تحلیل شده‌اند. نوآوری اصلی پژوهش، در ارائه چیدمان جدید سیکل‌ها و به‌کارگیری روش تحلیل امرژی نهفته است که ارزیابی دقیق‌تری از سیستم را از جنبه‌های پایداری انرژی، زیست‌محیطی و اقتصادی ممکن می‌سازد. همچنین، از حرارت اتلافی سیکل‌ها برای تولید آب شیرین استفاده‌شده ‌است. مدل‌سازی ترمودینامیکی، تحلیل اگزرژی-اقتصادی و بهینه‌سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام‌شده است. نتایج نشان‌داده است که سیکل دوم با بازده اگزرژی 878/1% و عملکرد اقتصادی مبتنی بر امرژی 1468/%0 نسبت به سایر سیکل‌ها برتری دارد. سیکل اول از لحاظ هزینه با کمترین نرخ پولی امرژی محصول (sej/h) 1010× 18/27 بهترین عملکرد را داشته است، درحالی‌که سیکل سوم با بالاترین ضریب عملکرد، توانسته است 96/58 لیتر آب شیرین در ساعت تولید کند که اندکی بیشتر از دو سیکل دیگر است. نتایج تحلیل امرژی نشان‌داده است که بیشترین میزان تخریب اگزرژی در بخش ابزربر رخ می‌دهد که نشان‌دهنده پتانسیل بهبود عملکرد این بخش در طراحی‌های آینده است. در نهایت، بهینه‌سازی عملکرد سیکل‌ها از طریق کاهش برگشت‌ناپذیری اجزا و افزایش کارایی مؤلفه‌های کلیدی، به‌عنوان راهکاری مؤثر برای کاهش هزینه‌های کلی سیستم پیشنهاد‌شده است.