چکیده: پنیر آب نمکی به عنوان یکی از محصولات تخمیری، در طول فرآوری دستخوش تغییرات قابل توجهی در محتوی بار میکروبی و ترکیبات تغذیه‌ای می‌شود. بادکردگی در این نوع پنیر، تهدیدی جدی برای صنایع لبنی است که می‌تواند به ضرر کارخانجات، بازار پنیر و سلامت انسان منجر شود. از آنجا که کارخانجات برای بهبود راندمان و کیفیت، از پاستوریزاسیون ناقص استفاده می‌کنند، در صورت آلوده بودن شیر ورودی، باکتری‌های عامل بادکردگی می‌توانند در پنیر تولیدی رشد کنند.این پژوهش به بررسی عوامل بادکردگی در پنیر آب نمکی و ارائه راهکارهایی برای افزایش عمر مفید و کیفیت آن می‌پردازد. نتایج نشان داد که افزایش دما در زمان نگهداری تأثیر زیادی بر رشد باکتری‌ها دارد. همچنین، وجود نمک باعث افزایش رشد باکتری‌ها در پنیر می‌شود. تجزیه و تحلیل‌های میکروسکوپی نشان داد که باکتری‌های جداسازی‌شده به صورت کروی و خوشه‌ای با اندازه قطر 900 تا 1200 نانومتر هستند و شامل کربن (22.59%) و اکسیژن (78.40%) می‌باشند، که وجود باکتری گرم مثبت و بی‌هوازی اختیاری استافیلوکوکوس اگروئورم را تأیید می‌کند. نتایج توالی‌یابی ناحیه 16S نیز وجود این باکتری در طی فرآیند تخمیر را اثبات کرد. امیدواریم نتایج این تحقیق به بهبود فرآیند تولید و حفظ کیفیت پنیر کمک کند.