چکیده: فرسودگی شغلی در میان معلمان بخش خصوصی زبان انگلیسی به‌عنوان یک معضل فراگیر، تأثیر چشمگیری بر سلامت روانی معلمان و کیفیت یادگیری زبانآموزان دارد. این پدیده می‌تواند رفاه معلمان را کاهش داده، کیفیت آموزش را پایین بیاورد و انگیزه و مشارکت زبان‌آموزان را تضعیف کند. در پژوهش حاضر، با استناد به مدل تقاضا-منابع شغلی (JD-R) و نظریه فرسودگی شغلی مسلش، بررسی شده است که چگونه عواملی نظیر سن، جنسیت، سابقه تدریس، سطح تحصیلات، نظارت تصویری بر کلاس و حس تعلق اجتماعی می‌توانند فرسودگی شغلی معلمان بخش خصوصی زبان انگلیسی را پیش‌بینی کنند. برای انجام این پژوهش، از روش تحقیق همبستگی استفاده شد و داده‌های مربوط به ۱۰۱ مدرس ایرانیِ زبان انگلیسی به‌عنوان زبان خارجی (EFL) ازطریق پرسش‌نامه‌ گردآوری شد. ابزارهایی ازجمله مقیاس سنجش فرسودگی شغلی (BAT) و مقیاس حس تعلق اجتماعی در مدرسه (SCSS) برای سنجش سطح فرسودگی شغلی و حس تعلق اجتماعی معلمان به کار رفتند. نتایج نشان می‌دهد که حس تعلق اجتماعی و جنسیت، عامل ۷۱.۶٪ از واریانس فرسودگی شغلی معلمان زبان انگلیسی هستند. همچنین ۶۷.۲٪ از واریانس فرسودگی شغلی معلمان را می‌توان با ابعاد حس تعلق اجتماعی توضیح داد. با این حال سایر متغیرها از لحاظ آماری معنادار نشدند. این نتایج نشان می‌دهند که تقویت حس تعلق اجتماعی در میان معلمان بخش خصوصی زبان انگلیسی برای جلوگیری از شکل‌گیری و گسترش فرسودگی شغلی ضروری است. درنهایت، این مطالعه بر پژوهش‌های محدود در زمینه تأثیر عوامل سازمانی بر فرسودگی شغلی معلمان زبان انگلیسی در بستر ایران می‌افزاید.