چکیده: زمینه و اهداف: اپیدمی جهانی بیماری مزمن کلیه منجر به بروز عوارض همراه با اختلالات متعدد شده است. بیماری مزمن کلیه که تخریب برگشت‌ناپذیر کلیه است یک وضعیت پیشرونده است که بیش از 10 درصد از جمعیت عمومی در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. بیماری های قلبی عروقی یکی از عوارض شایع بیماری مزمن کلیه است که در اکثر مبتلایان دیده می شود. سخت شدن زودرس شریان در بیماران مزمن کلیه نتیجه تعامل بین استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن عروقی است که منجر به بدتر شدن سریع عملکرد بطن چپ و تغییر در پرفیوژن بافتی می شود، بنظر می رسد فعالیت ورزشی با کاهش عوامل التهابی و افزایش عوامل ضد التهابی بتواند تا حدودی از سختی شریانی بکاهد. لذا بر این اساس، هدف از این پژوهش تعیین اثر تمرین مقاومتی بر سطوح کلوتو (یک فاکتور ضد التهابی )و سختی شریانی (شاخص CAVI) در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی و کارآزمایی بالینی به شماره کد (IRCT20240107060639N1) بود. جامعه آماری تحقیق نیز افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی شهرستان شاهرود بودند که از این میان 27 نفر به دو گروه تمرین (13n=) با میانگین سنی 45/10 ±30/48 سال و توده بدنی 09/6 ± 54/24 kg/m2 و گروه کنترل (14n=) با میانگین سنی 98/13 ± 28/52 سال و توده بدنی 09/4 ± 97/23kg/m2 تقسیم شدند. تمرینات شامل 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته و هرجلسه 90 دقیقه شامل 9 حرکت تمرین مقاومتی با شدت60 تا 75% 1RM بود. نمونه خون شرکت کنندگان 48 ساعت قبل و بعد از دوره تمرین در حالت ناشتا جهت اندازه گیری های بیوشیمیایی گرفته شد. برای اندازه گیری کلوتو از روش الایزا، کلسیم و فسفر و کراتینین از روش Colorimetric Enzymatic و سختی شریانی از سیستم VASERA-VS-2000 استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های کوواریانس و تی وابسته در سظح معنی داری 05/0 >p آنالیز شدند. نتایج: در شاخص های کلوتو، کلسیم، حداکثر قدرت بالا تنه، حداکثر قدرت پایین تنه، سختی شریانی مرکزی (CAVI)، تحلیل کوواریانس نشان داد که تغییرات گروه تمرین به نسبت گروه کنترل معنی دار بوده است ( 05/0 > p). اما در شاخص های فیلتراسیون گلومرلی، فشارخون سیستولیک و توده عضلانی بدن هر چند تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (05/0< P) اما آزمون t هم بسته حاکی از تغییرات معنادار شاخص های فیلتراسیون گلومرلی، فشارخون سیستولیک و توده عضلانی بدن در گروه تمرین بود (05/0 > P). در خصوص شاخص های فسفر، حاصلضرب فسفر و کلسیم، کراتینین، وزن بدن، درصد چربی بدن و شاخص توده بدنی، تحلیل کوواریانس نشان دهنده تفاوت معنی دار بین گروهی نبود (05/0> P). نتیجه گیری: به طور کلی به نظر می رسدتمرینات قدرتی بتواند باعث افزایش فاکتور ضدالتهابی (کلوتو) و افزایش فاکتورهای عملکردی قدرت بالاتنه و پایین تنه و بهبود توده عضلانی فعال و همچنین کاهش سختی شریانی در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه شود که این امر احتمالا با محوریت کلوتو تحقق می یابد.