چکیده: آلودگی سفره آب زیرزمینی در اثر نفوذ آب شور یکی از مشکلات نواحی کویری و ساحلی کشور است. قرار گرفتن دامغان در مجاورت کویر حاج علی قلی باعث پیشروی آب شور کویر به درون سفره‌های آب زیرزمینی شیرین دامغان در نقاط مختلف شده و کیفیت آب کاهش یافته است. به منظور ارزیابی پیشروی آب شور کویر به سفره آب زیرزمینی روستای حسین آباد دولاب شهرستان دامغان و تعیین عمق آب شور و شیرین و مرز این‌دو اقدام به برداشت، مدل‌سازی و تفسیر داده‌های مقاومت ویژه الکتریکی شد. در منطقه مورد نظر برداشت‌های مقاومت ویژه الکتریکی به روش سونداژنی با استفاده از آرایش شلومبرژه و پروفیل‌زنی با برداشت دو پروفیل با استفاده از آرایش ونر انجام شده است. موقعیت سونداژ و پروفیل‌های مقاومت ویژه در بین چاه‌های آب و با توجه به اطلاعات چاه‌ها به ویژه مقادیر EC آب آن‌ها تعیین گردیده است. سونداژزنی به منظور مشخص کردن لایه‌های زیرسطحی و تعیین برخی ویژگی‌های فیزیکی و هندسی سفره آب زیرزمینی برداشت شده است. وقتی سفره‌های آب شور و شیرین زیرزمینی در مجاورت یکدیگرند به دلیل جریان یافتن آب شیرین به سمت آب شور مرز میان این‌دو افقی نیست. از این‌رو جهت تعیین دقیق‌تر عمق و مرز میان آن‌ها از پروفیل زنی با آرایش ونر استفاده شده است. مدل‌سازی و تفسیر داده‌های سونداژزنی با استفاده از منحنی‌های استاندارد، نرم‌افزار IX1D و IPI2WIN و تفسیر پروفیل‌های مقاومت ویژه به کمک نرم‌افزار RES2DINV و ZONDRES2D انجام شد. به دلیل کم عمق بودن سفره آب زیرزمینی و تبخیر زیاد آب‌های سطحی میزان املاح موجود در بالای سفره آب و خاک منطقه افزایش یافته است. مقادیر EC نمونه‌های مخلوط با نسبت 1 به 5 خاک به آب جهت بررسی میزان شوری خاک منطقه اندازه‌گیری شد. نتایج حاکی از شوری متوسط خاک منطقه است که این امر نتایج تفسیر سونداژ و پروفیل مقاومت ویژه را در سطح زمین به خوبی تأیید می‌کند. به دلیل کمتر بودن فواصل الکترودی آرایه ونر در برداشت پروفیل A نسبت به پروفیل B، عمق نفوذ پروفیل A نسبت به پروفیل B کمتر است. مقاطع حاصل از تفسیر پروفیل‌ها تا حدی شوری را نشان می‌دهند. نتایج به‌دست آمده با استفاده از روش مقاومت ویژه به خوبی با نتایج EC چاه‌ها مطابقت و هم‌خوانی داشته و بیانگر تا حدی وجود آب شور احتمالی می‌باشد. بدیهی است که به منظور جلوگیری از پیشروی آب شور، مدیریت بهره‌برداری از چاه‌ها لازم و ضروری است.