چکیده: امروزه در عرصه رقابت، سازمان‌ها و شرکت‌ها متوجه این موضوع شده‌اند که جذب مشتری به تنهایی برای آن‌ها سودآور نیست و ارتباط با مشتری است که باعث سودآوری می‌شود. بنابراین معیاری برای ارزیابی ارزش مشتریان و بخش‌بندی آن‌ها، برای برقراری رابطه طولانی مدت با سودآورترین مشتریان مورد نیاز است. ارزش طول عمر مشتری ابزاری است که برای پیش‌بینی ارزش مشتریان در آینده و بخش‌بندی آن‌ها، بکار برده می‌شود. با توجه به بودجه محدود سازمان‌ها و شرکت‌ها، علاوه بر محاسبه و شناسایی عوامل موثر بر ارزش طول عمر مشتری، بهینه‌سازی این ارزش برای ارائه خدمات مناسب در بهترین زمان، یکی دیگر از مسائل مهم مطرح شده‌است که در این پایان‌نامه در زمان گسسته و پیوسته مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای این منظور ابتدا به معرفی ارزش طول عمر مشتری و بررسی برخی از مدل‌ها و کاربردهای مهم آن می‌پردازیم، سپس فرآیند تصمیم‌گیری مارکوف را معرفی و از آن بهینه‌سازی ارزش طول عمر مشتری در زمان‌های گسسته با اتخاذ بهترین سیاست برای تخصیص بودجه به گروه‌های مختلف مشتریان، استفاده می‌شود و در نهایت با فرض پیوسته بودن مدت زمان ارتباط مشتری و شرکت، به بهینه‌سازی ارزش طول عمر مشتری در زمان پیوسته نسبت به دو عامل آستانه درآمد تعیین شده توسط شرکت و بهترین زمان بررسی حساب، پرداخته می‌شود.